رئیس دانشگاه پیامنور گفت: 8 هزار قاضی امسال متقاضی ارتقای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه پیامنور هستند.
علیرضا علیاحمدی در گفتوگو با فارس، با اشاره به اینکه در اغلب رشتههایی که تاکنون در دانشگاه پیامنور دانشجو تربیت شده تقاضای جامعه ملاک نبوده است، افزود: ارائه آموزشهای مقطع کارشناسی ارشد در قوه قضائیه مبتنی بر تقاضای شناخته شده و مشخص است.
وی گفت: دانشگاه پیامنور برنامهریزی درسی، تامین منابع و مقدمات اجرایی آموزش مقطع کارشناسی ارشد قضات را با مشارکت و همکاری معاونت آموزشی قوهقضائیه فراهم میکند.
رئیس دانشگاه پیامنور با اشاره به اینکه آموزش به 8 هزار قاضی در مقطع کارشناسی ارشد اقدام بزرگی برای اعتلای قوه قضائیه و توسعه نوع آموزشها و خدمات علمی است که تاکنون دانشگاه پیامنور ارایه داده است، اظهار کرد: قضات وقتی با آخرین پدیدههای علمی رشته کاری خود آشنا شوند، میتوانند خدمات اثربخشتری به مردم ارایه کنند.
3 هزار پرسنل قوهقضائیه در شبکه آموزشهای پودمانی تحصیل میکنند
صبح امروز موافقتنامه همکاری دانشگاه پیامنور و قوه قضائیه امضا شد و در این مراسم معاون آموزش قوه قضائیه از حضور 3 هزار پرسنل قوهقضائیه در شبکه آموزشهای پودمانی خبر داد.
محمدسعید جواهری با اشاره به اینکه قوه قضائیه خواستار برگزاری کلاسهای دانشگاه پیامنور در مقطع کارشناسی ارشد برای قضات است، افزود: موافقتنامه همکاری دانشگاه پیامنور و قوه قضائیه باعث ارتقای سطح علمی کارکنان و قضات میشود.
وی با بیان اینکه کنار نظام آموزشی موجود باید موضوعات پایاننامه موضوعات کاربردی باشد، گفت: قوه قضائیه خواستار افزایش مواد خاص آموزشی با توجه به نوع کار قضات در دانشگاه پیامنور است
مثل یک ماراتن باید با آن رفتار کنی، ۱۴ سکه به نیت چهارده معصوم؟ اعداد مقدس همگی مقدسند ۱۰۰۱ سکه به نیت ۱۰۰۱ نام خداوند
.اینترنت در زمانه ای که هستیم چنان انقلابی را درعرصه ارتباطات و اطلاع رسانی به پا کرده است که عصر کنونی را به حق عصر اطلاعات نامیده اند. این ابر رسانه به شدت و با سرعت جاهای تنگ رسانه های سنتی را (از قبیل روزنامه، نشریه، کتاب و ...) گرفته است.
گریز ناپذیری این رسانه، اهل پژوهش را، به حدی است که امروزه دیگر ادعای انجام یک پژوهش بی بهره گیری از این رسانه، بیشتر به مزاح شبیه است تا به واقعیت!در ایران، با اینکه رسانه اینترنت تقریبا در تمام مراکز آموزشی و پژوهشی گسترانده شده است، متاسفانه بیگانگی برخی ازاساتید با آن (خصوصا از میان اساتید قدیمی که عمرشان را با رسانه های سنتی سر کرده و آشنائی درخوری با این رسانه تازه وارد ندارند) کاملا مشهود است
.متاسفانه این قاعده شامل شماری از اساتید حقوق نیز می شود. هر چند اساتید جوان و نیز دانشجویان حقوق با اینترنت و امکانات فوق العاده آن انس گرفته اند، اما دوری، ناآشنائی و ناهمراهی اساتید قدیمی با آن، مشکل آفرین است
.مشکل را به طور عینی بیان می دارم. چندی است که ایمیل هائی از دانشجویان حقوق از برخی دانشگاههای حقوق کشور به سایت حقوق می رسد که حکایت از عمل ناشایست برخی دانشجویان در پرینت گرفتن از مقالات حقوقی فارسی مندرج در اینترنت (و به طور خاص از مقالات منتشر شده در سایت حقوق) و ارائه آنها به اساتید به عنوان کار تحقیقی دارد! این پدیده، آنگاه تاسف بارتر به نظر می رسد که خبر می رسد برخی از دانشجویان حقوق دانشگاه تهران ! نیز از انجام دهندگان این عمل می باشند
.شیوع و گسترش این پدیده بی هیچ تردیدی ناشی از آگاهی این دسته از دانشجویان از ناآشنائی اساتید مربوطه با اینترنت دارد. بنابراین مشکل منطبق نبودن این دسته از اساتید با پیشرفت های علمی گریزناپذیر، اینگونه این دسته از دانشجویان را به سوء استفاده می کشاند
!وقتی چنین سوء استفاده هائی ازمطالب سایت حقوق، به عنوان شناخته ترین و پربیننده ترین سایت حقوقی ایران می شود، و این امر به دزدی در روز روشن می ماند، سوء استفاده از مطالب دیگر سایت های حقوقی که شناخته شده و پربیننده نمی باشند جای خود دارد
!در اینجا لازم است نکاتی را روشن سازم
:1)
این تصور باطلی است که بگوئیم بخاطر جلوگیری از پیش آمد چنین سوء استفاده هائی، بهتر است از انتشار مطالب علمی در اینترنت خودداری کنیم.انتشار مطالب علمی در اینترنت به حدی شایع و همه گیر است که امروزه بسیاری از کتابها و نشریات، متن کاملشان در اینترنت موجود می باشد. حتی دانشگاههای دنیا نیز با این روند هماهنگ شده و
و هیچ گونه محدودیتی نیز برای دسترسی به آنها ایجاد نمی نمایند. در کنار اینها، نشریات آنلاین را نیز که کم اعتبارتر از نشریات منتشر شده روی کاغذ نمی باشند، اضافه می کنیم.افزون بر این، باید پرسید مگر سوء استفاده و یا سرقت علمی فقط محدود به مطالب منتشرشده دراینترنت می باشد؟ کم سراغ داریم اشخاصی که پایان نامه ای که در دانشگاهی دیگر دفاع شده را کپی گرفته و نام خود را بر آن حک کرده و با کمال خونسردی از آن دفاع هم می کنند؟ کم هستند افرادی که مقالات منتشر شده در نشریات کاغذی را رونویسی کرده و به عنوان مقاله یا کار تحقیقی خود ارائه می دهند؟
خلاصه کلام آنکه سرقت ادبی، بلائی است که گریبانگیرهمه آثار فکری بشری است، آثار شفاهی، نوشتاری کاغذی، نوشتاری الکترونیک، سمعی، بصری و... . تفاوت تنها در ساده تر و کم زحمت تر بودن سرقت مطالب الکترونیک است. چرا که به دور از چشم همگان و در عرض چند ثانیه می توان با انتخاب کردن متن در نظر گرفته برای سرقت، با زدن دکمه های
ctrl+c رایانه متن را کپی کرده و آنگاه با زدن دکمه های ctrl+v آن،متن کپی شده را در محیطی مناسب قرار داده و پرینت گرفت!2)
دانشجوی حقوق، شخصی است که سالیانی به آموزش مقدس حقوق می پردازد تا شایسته دادگستری بین مردم یا دفاع از حقوق ستمدیدگان گردد. او که در سالیان آموختن حقوق، بایستی بیشترازهرزمان دیگر تئوری عدالت و حق محوری را با تمام وجود حس کرده و باور داشته باشد، پذیرفتنی نیست که درست در همان زمان، خود به انجام کارهای ناشایستی چون سرقت علمی بپردازد.بنابراین لازم است که اندک دانشجویانی که کاری چنین ناشایست انجام می دهند، برای حفظ شان دانشجوی حقوق، به این کار ادامه ندهند
.از سایر دانشجویان حقوق که آنها نیز همانند ما شانی ویژه و مقدس برای دانشجوی حقوق قائل هستند، خواهشمند است که به مقابله با این مساله برآیند. ما درآنچه مربوط به مقالات و مطالب سایت حقوق و دیگر سایت های شبکه حقوق می شود، از تمام دانشجویان حقوق خواهشمندیم که در صورت آگاه شدن از سرقت علمی آنها، مساله را با ذکر جزئیات، برای سایت ارسال دارند
.سایت حقوق در حمایت از حقوق معنوی آثار منتشر شده حقوقدان های گرامی در سایت های شبکه حقوق بسیار دقت می کند و بی تردید از طریق مراجع ذیصلاح قانونی، متخلفان را تحت پیگرد قرار داده و نسبت به انتشار اسامی سوء استفاده کنندگان اقدام خواهد کرد
.3)
بهترین شیوه، جلوگیری از بروز جرم و تخلف است. چه کنیم که این تخلف ها دیگر پیش نیاید نه نسبت به مطالب سایت های شبکه حقوق و نه نسبت به مطالب سایر سایت های حقوقی.